از آنجا که درک عمیق و باور به آزادی اگزیستانسیال در مکتب اگزیستانسیالیسم مقدمة خروج از زندگی عاریتی و قبول مسئولیت تألیف انسان توسط خود و زندگی اصیلانه است، توجه به مقولة آزادی جایگاه خاصی در میان متفکران اگزیستانسیالیست دارد.
اروین یالوم ــ روان‌درمانگر اگزیستانسیالیست ــ آزادی را مهم‌ترین اضطراب وجودی انسان می‌داند و معتقد است باور به آزادی اولین پلة ایجاد تغییر در فرد و مقدمة هدف نهایی روان‌درمانی است. باور به «آزادی اگزیستانسیال» یا «وجودی» از طریق لمس بی‌پایگی و پرتاب‌شدگی انسان در جهان عاری از معنا صورت می‌گیرد و با این مقدمه، خداباوری مانعی در ایجاد چنین مواجه‌ای است.
عین القضات همدانی با مقدمات دیگری چون درک تعلیق و بی‌پایگی در مواجهه تنها و مستقیم با هستی و قبول مسئولیت درک هستی بر پایة دریافت‌های شخصی، با آزادی وجودی مواجه شد، شیوة زیست او نشان می‌دهد به مسئولیت ناشی از آزادی پی برده و آن را در عمل پیاده کرده است. از منظر او آزادی مطلق نیست و انسان به تمام مسئول چیستی خود است، نه به این دلیل که در جهان بدون معنا پرتاب شده است بلکه از آن جهت که مسئول و آزاد خلق شده است.
)