انسان موجودی چند بعُدی است که حداقل در دو بعُد جسمانی و فراجسمانی قابل بررسی است. پیچیدگ یهای مربوط به شناخت آدمی را باید در وجه غیرجسمانی او جست. کرامت و امتیاز ویژه انسان نسبت به سایر موجودات نیز در همین بعُد او قاب لبحث است، از سوی دیگر انحطاط و شرارت او نیز خارج از وجه یاد شده نیست. در آرای امام خمینی، مناط انسان بودن را در بعُد روحانی آدمی باید جست. در آرای ایشان، گاه از این وجه به «قلب » یاد شده و گاهی از مفاهیمی همچون «بصیرت « ،» معرفت » و عناوین دیگر استفاده م یشود. همچنین از مؤلفه مهمی به نام «ادراک» با اوصاف ویژ های که منحصر به انسان است نیز یاد م یشود که قاب لبحث است. دغدغه اصلی این پژوهش - علاو هبر بررسی و تحلیل منا طهای یاد شده - شرح این مهم است که چه عاملی موجب م یشود انسانها از حیث «انسانیت » و اوصاف انسانی از یکدیگر متمایز شوند و یا دلیل عمده عدم تحقق مناط انسانیت در برخی افراد چیست؟
)