@article { author = {وکیلی, هادی and ملکی, آیلار}, title = {فطرت اصیل آدمی و ارتباط آن با اخلاق از دیدگاه امام خمینی و آبراهام مزلو}, journal = {پژوهش های عرفانی}, volume = {1}, number = {1}, pages = {113-141}, year = {2018}, publisher = {پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی}, issn = {2645-7520}, eissn = {2645-7520}, doi = {}, abstract = {در اندیشه امام خمینی و آبراهام مزلو (پدر جنبش روان‌شناسی انسان‌گرای «نیروی سوم»)، وجوه تشابه مهمی درباره «فطرت انسان» به چشم می‌خورد. از منظر امام خمینی و مزلو، فطرت انسان مایه امتیاز نوع بشر از سایر موجودات بوده و مثبت و خوب معرفی شده است. نکته مهم این است ‌که انسان دقیقاً به اقتضای همین فطرت، خواهان کمال و سعادت و تعالی شمرده می‌شود و اخلاق فاضله را در خویش محقق می‌کند و لذا تکامل این موجود کمال‌طلب در راستای چنین فطرتی جریان می‌یابد. بر اساس این دو رأی، اگرچه فطرت انسان مثبت و خوب توصیف می‌شود اما تحت تأثیر عوامل منفی مختلف و شرایط نامناسب، گاه منشأ شرارت می‌شود؛ البته این شرارت امری ذاتی محسوب نمی‌شود.  در تعریفی که امام خمینی از فطرت انسان به دست می‌دهد، بر جهات جسمی آدمی تأکید نمی‌شود؛ و این در حالی است که مزلو ابعاد جسمانی و فیزیولوژیکی آدمی را در تعریف فطرت می‌گنجاند.}, keywords = {فطرت مثبت,اخلاق,کمال‌طلبی,امور فطری,شرارت,ابعاد جسمانی}, url = {https://jms.ri-khomeini.ac.ir/article_81313.html}, eprint = {https://jms.ri-khomeini.ac.ir/article_81313_bc71950e6679bc99d932e64b03f7a367.pdf} }